YASAK HELVA ‘ATAMBA’ (GÜLBABA RECORDS)
İzmir kökenli Yasak Helva topluluğu 2019 yılında çıkardığı birinci albümü “Rektefe” ile hem özgün beste yapmış hem de anonim yapıtları davulbas-cümbüş-çağlama ile çağdaş olduğu kadar esprili bir zekâyla da yorumlayarak tekdüze giden hayatımıza renk katmıştı. Salih Korkut Peker, Onur Ertem ve Hakan Görkem Bıyık’tan oluşan bu elektro-folk üçlüsü, artık altı yılın akabinde çıkan yeni albümleri “Atamba” ile hem sound hem de yorum açısından renk paletini zenginleştiriyor.
“Atamba” birincisine oranla daha yürekli ve deneysel bir çalışma. Yanı sıra sekiz modüllük repertuarın da tamamının özgün bestelerden oluşması memnuniyet verici. Yer yer erken periyot Replikas’ı anımsatan modüllere rağmen, yerellik ve folklor duygusu daha güçlü ve aydınlık; müzik sözlerindeki sarkastik öğeler ve külhan edebiyatı da yapıtları güçlendiren farklı ögeler. Lakin ilerleyen albümlerde açığa çıkacak, Yasak Helva’nın tüm potansiyeli, varsıllığı bundan ibaret değil. İspat olarak tek başına “İmansız” isimli modül gösterilebilir. Çeşitler ve vakitler ortası bir seyahat olarak bu albümün milliyeti haymatlos, karakteri toplumsal bellek. İdeolojisi ise helvanı yaşarken ye!
Not: Üyelerinin bir çocukluk oyuncağı olan atamba, Balıkesir etrafında sapan manasına geliyor.
AHMET ALİ ARSLAN ‘MANASTIR’ (KURA RECORDS)
1991 yılında Mersin’de doğmuş Ahmet Ali Arslan; Columbia Üniversitesi’nde elektrik-elektronik mühendisliği okumuş ancak huzuru Ayvalık tabiatının vücuduna yüklediklerini müziğe tahvil edişinde bulmuş. Bugüne kadar geride bıraktığı albümlere dördüncüsünü eklemiş. 75 dakikaya yayılan 15 modüllük “Manastır” albümünde, her bir modülde bir öbür müzisyen yoldaşıyla doğaçlamaya dayalı düet yapmış.
“Manastır,” bir kesim (Dervişin Ninnisi) dışında enstrümantal bir çalışma. Bu bir varoluş sorgusu, boşluklu vakit ve sonsuzluk duygusu içinde dolaşan bir huzur arayışı. Mütemadiyen tabiata yapılan özgür formlu sonik göndermelerle örülü bu kayıtlar birbirlerinden ayrıksı üzere görünse de kolektif bir ruh bütünlüğü içinde. Bir manada bir rehabilite mesaisi olarak yalnızlığa deva…
Makalelerden oluşan bir derleme üzere doğal bir tutumu var bu çalışmanın; mükemmeliyetçilikten uzak, alabildiğine nahif ve pastoral. Topraktan aldığını toprağa veriyor. Ambient, newage, world müzik üçgeninde salınsa da, bağımsız, vakitsiz ve yersiz. Birçok otuzlu yaşlarda 16 müzisyenin, yaylı tanburdan theremin’e kadar uzanan çalgı çeşitliliği içinde yan yana gelişiyle oluşan “Manastır”, hem kalite hem de tıp açısından bizde çok görülen örneklerden biri değil.
