Cumhuriyet’e patolojik kıskançlığın oluşturabileceği olumsuz tesirleri ve medyanın, patolojik kıskançlığı nasıl beslediğini anlatan Türkiye Psikiyatri Derneği’nden Doç. Dr. Özge Şahmelikoğlu Onur, patolojik kıskançlığın tek bir nedeni olmadığını belirterek “Hem ruhsal hem de biyolojik nedenleri olabilir. Ruhsal açıdan bakıldığında, çocuklukta yaşanan güvensizlikler, anne-baba ile kurulan münasebet, terk edilme kaygıları ya da kendine olan inanç eksikliği bu duruma yer hazırlayabilir. Kimi teorilere nazaran, kişi küçükken gereğince sevilmediğini hissediyorsa ileride partnerini kaybetme korkusu çok hale gelebilir” sözlerini kullandı.
Onur, biyolojik açıdan ise beyindeki kimi kimyasal dengesizliklerin (özellikle dopamin ve serotonin üzere maddelerde) yahut beynin birtakım bölgelerindeki fonksiyon bozukluklarının bu durumu tetikleyebileceğine dikkat çekti.
EGEMENLİK KURMA
Bu bireylerde partnerleri üzerinde egemenlik kurma eğilimi gösterdiklerini söz eden Onur, “Partnerinin davranışlarını daima izleme, cep telefonu ya da toplumsal medya hesaplarını denetim etme, partnerin toplumsal etrafına müdahale etme üzere davranışlar sıklıkla görülür. Bu tavırlar, partnerin duygusal olarak tükenmesine, bağlantıdan uzaklaşmasına yahut baskı altında hissetmesine neden olabilir” dedi.
Onur, patolojik kıskanç bireyle başa çıkan partnerin öncelikle bu davranışların romantik bir sevgi göstergesi olmadığını fark etmesi gerektiğine dikkat çekti.
‘KADIN CİNAYETLERİ İLE İLİŞKİLİ’
Patolojik sahiplenme niyetlerinin bayan cinayetlerinin arkasındaki motivasyonla direkt bağlantılı olduğunu belirten Onur, toplumda “Seven insan kıskanır” üzere telaffuzların, kıskançlığı romantize ettiğini vurguladı. Onur, “Bu telaffuzlar bireyleri sıhhatsiz münasebet davranışlarını kabul etmeye yönlendirebilir” dedi.
