Gölcük ilçesinde yaşayan emekli Zülfi Satar (46), “Pars” isimli kedisinin 22 Haziran’da konutunun önünden kaybolmasıyla büyük bir keder yaşıyor. “Ankara kedisi” cinsi olan ve sağır olduğu belirtilen Pars’ın kaybolmasıyla yıkılan Satar, gündüzleri çalışıyor, akşamları ise sokak sokak gezerek onu arıyor.
Satar, Pars’ın fotoğraflarını Gölcük’teki çabucak her sokak, duvar ve direğe asıyor. Toplumsal medya hesaplarından kayıp ilanları paylaşarak daha fazla şahsa ulaşmaya çalışan Satar, her karşılaştığı beşere durup birebir soruyu soruyor. Bir an evvel Pars’a kavuşmayı umut eden Zülfi Satar, kedisini bulana 10 bin TL ödül vereceğini de duyurdu.
“GÖRENLERİN, HASSAS İNSANLARIN BANA YARDIMCI OLMALARINI İSTİYORUM”
Kedisini yalnızca Gölcük’te değil, etraf ilçelerde de aradığını söyleyen Zülfi Satar, “Gölcük’te oturuyorum fakat şuanda İzmit’teyim. Gölcük’te kedimin fotoğraflarını bütün sokaklara, apartmanlara ve caddelere astım. Tahminen İzmit’e gelmiştir ya da birileri görmüştür diye İzmit’e geldim. İzmit’te her tarafa parklara, sokaklara, ağaçlara kaybolan kedimin fotoğrafını asıyorum. Nitekim görenlerin, hassas insanların bana yardımcı olmalarını istiyorum” dedi.
“BENİM İÇİN ÇOK ÖZELDİ”
Satar, Pars’ın kendisi için çok özel olduğunun altını çizerek, “İnsanlar kedilere tahminen hayvan gözüyle bakıyor lakin ben hayvan gözüyle bakmadım, evlat gözüyle baktım. Gündüzleri çalışıyorum lakin geceleri sokaklara çıkıp kedimi arıyorum. Bazen geceleri telefonum çalıyor, ‘kedinizi gördük’ diyorlar bir heyecanla, hışımla gidiyorum lakin benim kedim olmuyor. Bu bile beni heyecanlandırıyor. Ümidimi kesmedim. Pars’ı gören biri illa ki olacaktır. Beni Pars’ıma kavuştururlar minnettar olacağım” diye konuştu.
“PARS’I BU TÜRLÜ KAYBETMEK BENİ ÇOK ÜZDÜ”
Kedisini aramaya devam edeceğini söz eden Satar, “Annesi Pamuk 2 ay evvel hayatını kaybetti. Pars’ı da bu türlü kaybetmek beni çok üzdü” halinde konuştu.
“DIŞARIYA ÇIKTIĞIMIZDA ONU OMZUMDA GEZDİRİYORDUM”
Pars’ın fizikî özelliklerini de paylaşan Zülfi Satar, “Masmavi gözleri, uzun tüyleri var. Çipli, evcil bir kedi. Beşerlerle oynamayı çok sever. Pek yerde gezmez. Ben onu dışarıya çıktığımızda omzumda gezdiriyordum. Birlikte alışveriş merkezlerine, parklara giderdik” tabirlerini kullandı.
“NE OLUR BANA YARDIM EDİN”
Gözyaşlarına hakim olamayan Zülfi Satar, yardım davetini şu sözlerle yineledi:
“Annesinden geriye Pars kalmıştı. Pars’ın yokluğuna çok üzülüyorum. Ben onu kedi değil, evlat olarak gördüm. Geceleri sokaklarda geziyorum, tahminen bir ses gelir, kokumu alır diye onu arıyorum. Sabaha kadar uykusuz kalıyorum zira onunla münasebetim farklıydı. Bir evlat, bir oğul üzereydi. Birbirimize bağlıydık. Ne olur bana yardım edin. Nerede bir beyaz kedi görsem, Pars’ın bana geldiğini zannediyorum lakin yaklaştığım vakit benim kedim olmadığını görüyorum. Onu çok özledim. O bensiz yapamaz, benim kokum olmadan yapamaz. Bende onun kokusunu çok özledim. Gördüğüm her insanı durdurup, ‘Kedimi gördünüz mü?’ diye sorasım var.”
