Cezayir Dışişleri Bakanlığından yapılan yazılı açıklamada, “Nefret söylemi ve intikamcılığıyla bilinen çok sağ, Fransız hükümeti içindeki bilinen destekçileri aracılığıyla Cezayir’e karşı yanlış bilgi ve çarpıtma kampanyasına girişti. Çok sağ, kızgınlığını, hayal kırıklığını ve öfkesini yatıştırmak için mazeret bulduğuna inanıyor” tabirlerine yer verildi.
Açıklamada, Cezayir’in “Fransız çok sağının, casuslarının ve sözcülerinin” argüman ettiğinin bilakis hiçbir formda tansiyonu tırmandırma, üstünlük kurma yahut aşağılama haline girmediği vurgulandı.
Aşırı sağın Fransa’daki temsilcilerinin, Cezayir-Fransa münasebetlerini bozmak istediği değerlendirmesine yer verilen açıklamada, “Aşırı sağ, açıkça ve en ufak bir çekince yahut kısıtlama olmaksızın lisana getirdikleri tehdit ve yıldırma dolu kinlerini dayatmak istiyor” sözleri kullanıldı.
Açıklamada, Fransa tarafından hudut dışı edilen “Doualemn” lakabıyla bilinen Cezayirli toplumsal medya fenomeni Numan Bualam’ın Cezayir tarafından ülkeye kabul edilmemesinin, kendisine (Bualam) yöneltilen suçlamalara cevap verme ve Fransız yargısı önünde kendini savunma fırsatı verme emeliyle yapıldığı vurgulandı.
Bualam’ın 36 yıldır Fransa’da daimi oturum hakkıyla yaşadığı ve Fransa vatandaşı eşinden iki çocuk babası olduğuna dikkat çekilen açıklamada, çabukla ve tartışmalı bir biçimde hudut dışı edilmesi kararı nedeniyle Bualam’ın Fransız ve Avrupa mahkemelerinde kendisini savunma hakkından yoksun edildiği kaydedildi.
Eski sömürgesi Cezayir ile diplomatik ilgileri gergin seyreden Fransa, 10 Ocak’ta, nefret hatasını yaydığı gerekçesiyle gözaltına aldığı Cezayirli toplumsal medya fenomeni Doualemn lakaplı Bualam’ı hudut dışı etmişti.
Fransa’nın egemenlik tartışmalarının olduğu Fas’ın Batı Sahra bölgesinin Fas lehine özerklik planına dayanak verdiğini duyurması, bölgede bağımsızlık yanlılarını destekleyen Cezayir ile alakaları germişti. Cezayir, Temmuz 2024’te Fransa’nın Batı Sahra adımına reaksiyon olarak Paris’teki büyükelçisini geri çekmişti.
İki ülke ortasında Batı Sahra dışında tahlil bekleyen tarihi problemler da bulunuyor.
Bu sıkıntıların ortasında Fransız yetkililerin yıllardır vermeyi reddettikleri Cezayir arşivi ve Paris’teki İnsan Müzesi’nde bulunan halk ihtilali başkanlarının kafataslarının iadesi, Fransa’nın 1960 ile 1966 yılları ortasında Cezayir Çölü’nde yaptığı nükleer denemelerin kurbanları için tazminat ödenmesi ve Bağımsızlık Savaşı (1954-1962) sırasında kaybolan 2 bin 200 kişinin akıbetinin açıklığa kavuşturulması yer alıyor.
