Balkan göçmeni ailenin ‘nüfus’ mücadelesi sonuçlandı: 100 yıl sonra aynı kütüğe yazıldılar
Birinci Balkan Savaşı’nda babalarının şehit olmasının akabinde Üsküp’ten İstanbul’a göç eden ve farklı nüfus kütüğüne kaydedilen Kolçinoğlu kardeşler, çocukları ve torunlarının başvurusu üzerine neredeyse 100 yıl sonra birebir kütüğe yazıldı.
Üsküp’te yaşayan Abdül Kolçinoğlu’nun annesi Rabia, kardeşleri Yahya ve Abdullah, baba İslam Bey’in 8 Ekim 1912-10 Ağustos 1913 ortasında devam eden Balkan Savaşları’nda şehit olmasının akabinde İstanbul’a gelerek Eyüpsultan’a yerleşti.
Evin geçimini sağlayan ve ailenin en büyük çocuğu olan Abdül Kolçinoğlu ise ailesinden daha sonra İstanbul’a geldi.
Kolçinoğlu’nun nüfus kütüğü, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasının akabinde periyodun nüfus yönetimince Yahya ve Abdullah’la kardeş olmasına karşın farklı bir hane ve cilde yazıldı.
Sanki kardeş değilmişlercesine bir durum ortaya çıksa da Kolçinoğlu ailesi, yaşadıkları mühlet boyunca bu durumu sorun olarak görmedi. Farklı tarihlerde vefat eden Kolçinoğlu kardeşler, birebir kabristana defnedildi.
ÇOCUKLARI VE TORUNLARI AİLE KÜTÜĞÜNÜN BİRLEŞMESİ İÇİN DAVA AÇTI
Nüfus kütükleri birbirinden farklı olan Kolçinoğlu ailesinin torunları, 2021’de İstanbul 20. Asliye Hukuk Mahkemesine başvurarak, Abdül, Yahya ve Abdullah’ın kardeş olduklarının tespitine karar verilmesini istedi.
Yaklaşık dört yıl süren davada, davalı Eyüpsultan Nüfus Müdürlüğü ise Abdül Kolçinoğlu’nun annesi Rabia ile ortalarında analık bağı kurulması gerektiğini belirterek, mezarların açılıp DNA incelemesi yapılmasını talep etti.
İstanbul 20. Asliye Hukuk Mahkemesi Hakimi Emrullah Özer, mezarın açılması talebini reddederek, Abdül, Yahya ve Abdullah’ın birebir anne ve babadan doğan kardeşler olduğuna, nüfus kayıtlarının bu formda düzenlenmesine karar verdi.
100 YIL SONRA…
Hakim Özer’in kararının nüfus kayıtlarına tescil ettirilmesinin akabinde Kolçinoğlu ailesinin çocukları ve torunları neredeyse 100 yıl sonra tıpkı kütüğe yazıldı.
TÜM KAYITLARDA ANNE VE BABA İSİMLERİ AYNI
Hakim Özer, davaya ait gerekçeli kararında, nüfus, askerlik ve ticari tüm kayıtlarda ana ismi Rabia, baba ismi İslam olarak görünen Abdül Kolçinoğlu’nun 1993’te vefat ettiğini, cenazesinin ise Pierre Loti’deki Eyüpsultan Mezarlığı’na annesiyle tıpkı kabre defnedildiğini belirtti.
Bu kapsamda Eyüpsultan Nüfus Müdürlüğünün DNA incelemesi talebini reddeden Özer, kararında şu değerlendirmede bulundu:
“Kardeş oldukları tüm evrak kapsamından anlaşılan, Türk tarihinin en hüzünlü ve travmatik savaşlarından birisi olan Birinci Balkan Harbi’nde şehit düşen İslam Bey’in yetimlerinin şahs-ı manevilerini incitecek mahiyette bulunduğu anlaşılarak, bu talebe prestij edilmemiştir. Belge kapsamıyla kardeş oldukları açık bir formda anlaşılan Birinci Balkan Harbi şehidi mahdumlarının ve eşinin yüzlerce yıllık bir yangın, savaş, mevt ve göçten kaçıp sığındıkları, 4,5 metrekarelik bir vatan toprağında birlikte metfun bulundukları kabirlerinin açılmasına ve onların şahs-ı manevilerinin ve ruhlarının incitilmesine yer ve gerek bulunmadığı konusunda mahkememizde vicdani kanı oluşmuş, talebin reddi gerektiği takdir edilmiştir.”
Kararında, Abdül Kolçinoğlu’nun, annesi Rabia ile kardeşleri Abdullah ve Yahya’dan farklı tarihlerde İstanbul’a gelmesi nedeniyle farklı bir cilt ve haneye kaydedildiğini anımsatan Özer, bu sebeple nüfus kayıtlarında kardeşlik bağı kurulamadığını aktardı.
Özer kararında, bu durumun elbet ki devletin vazife ve sorumluluğunda olduğunu, Kolçinoğlu ailesinden kaynaklanan bir yanılgı görülmediğini tabir etti.
