Arter’in yılın birinci yarısında sanatseverlerle buluşturduğu, Selen Ansen’in küratörlüklerini üstlendiği “İçinde Yaşadığımız Deri” ve “Asesinos! Asesinos!” stantlarını ziyaret etmek için son günler.
Koray Ariş’in sanat, ömür ve tabiat ortasında ördüğü bağlardan hareketle ahşap, metal, buluntu objeler ve bilhassa deri ve köseleyi kullanarak ürettiği yapıtlarını bir ortaya getiren “İçinde Yaşadığımız Deri” standı ve Mukadderat Attia’nın Asesinos! Asesinos! isimli büyük ölçekli yerleştirmesi 3 Ağustos’a kadar ziyaret edilebilir.
İÇİNDE YAŞADIĞIMIZ DERİ
İçinde Yaşadığımız Deri, sanatçı Koray Ariş’in farklı periyotlara ve serilerine ilişkin heykellerini, atölyesindeki üretim süreçlerini belgeleyen objeler ve materyallerle yere has bir kurgu içinde bir ortaya getiriyor. Sanatkarın altmış yıla uzanan heykel pratiğine figür, deri, tını, hareket ve istikrar üzere yapıtlarındaki merkezi temaların merceğinden kapsamlı bir bakış sunmayı amaçlayan sergiyi oluşturan 300’e yakın yapıt ve obje, formların dönüşümlerine tanıklık ederken tıpkı vakitte heykel, obje ve vücut ortasında kurulan ezeli ayrımların kırıldığı ve heykelin cilde büründüğü bir paydaşlık alanını tecrübeye sunuyor.
ASESİNOS! ASESİNOS!
Kader Attia’nın Asesinos! Asesinos! isimli büyük ölçekli yerleştirmesi, 2014 yılında, Meksika’nın Guerrero eyaletinde bir protesto yürüyüşüne katılmak üzere yola çıkan 43 öğrencinin kaçırılarak öldürülmesinden yola çıkıyor. İsmini, adalet ve hakikat talep eden Meksikalı göstericilerin haykırdığı “Asesinos! Asesinos!” (“Katiller! Katiller!”) sloganından ödünç alan yerleştirme, Latin Amerika’da diktatörlük rejimlerinin uyguladığı şiddet aksiyonlarına cezasız kalan politik kabahatlere ve dünyanın dört bir yanında gerçekleşen protestolara odaklanarak bu sloganın kapsamını insanlık tarihinin yakın periyoduna gerçek genişletiyor. Öfke, kulağa beğenilen gelen bir melodi değildir hiçbir vakit. Burada ise, yükselen kalabalığın ve katlanıp çetin bir sessizlikle büyüyen dalganın biçimiyle yüzeye çıkıyor. Attia’nın yerleştirmesi kişiselliği yok etmeden kolektif ruhu yücelterek, çokluğun beklenmedik şiirselliğini ve heykelsi tarafını gözler önüne seriyor.
