Görme engelli ustanın 49 yıllık el emeği: Malzemeler Singapur’dan geliyor
Artuklu ilçesinde yaşayan, 25 yaşında geçirdiği hastalık sonucu görme yetisini kaybeden Mahmut Tezcan, 1971’de ailesiyle Lübnan’ın başşehri Beyrut’a yerleşti.
Burada görme engellilerin gittiği bir okulda bambu ağacından sepet yapmayı öğrenen Tezcan, 1976 yılında tekrar memleketi Mardin’e döndü. Vakitle el hünerini geliştirerek sanata dönüştüren Tezcan, 49 yıldır bambu ağacından sepet yapıp satıyor.
“TAKDİR EDİLİYORUM”
Çevresindekilerin de kendisini takdir ettiğini belirten Tezcan, “
Bu iş görme engelliler için çok uygun bir işti. Beni üretken kılan bir marifet kazandım. Bu işi Mardin’de yapan yoktu. Gereci olan bambu da bulunmuyordu. Tekrar de vazgeçmedim. Beşerler yaptığım sepetleri çok beğendi. Genelde akraba ve dostlara dağıtıyorum. Bazen de küçük çaplı satışlar yapıyorum. Takdir ediliyorum. Zira bu iş hem sıkıntı hem de sabır gerektiriyor” dedi.
“MALZEMESİ YOK, SİNGAPUR’DAN GELİYOR”
Tezcan, “Evde oturmak tahlil değil. Boş durmayın, çalışın, üretin. Bir engelli bunu çok rahat yapabilir. Şu an bile yapmaya devam ediyorum. Kimilerini satıyorum, kimilerini dağıtıyorum. Kimileri da ‘Çok pahalı’ diyorlar lakin gereci burada yok. Singapur’dan geliyor, gereci kıymetlidir.
Pahalı bulunduğu için millet fazla almıyor fakat alanlar da oluyor. Bambu ağacından yapılan bir gereçtir. Yalnızca sepet değil, bu ağaç materyalinden çok şey yapılıyor. Beyrut’ta koltuk ve sehpa da yapıyorduk, istenilen malzemeyi yapıyorduk. Görme engelli olmak, hiçbir şey yapamayacağınız manasına gelmez. Kendine güvenen, çalışan her engelli bir şeyler başarabilir.
Dolayısıyla bizim durumumuzda olan beşerler asla boş durmamalı. Engelliyim diye oturup kalamazsınız. Çalışın, uğraşın. Herkes bir şey yapabilir. Sabır ve azimle çok şey başarabilirsiniz. Şu halimle bile sepet yapıyorum ve satıyorum. Kâfi ki engelli birey kendine güvensin. İsteyip, çabaladıktan sonra her şeyi yapılabiliriz. Yalnız çaba lazım, çalışmak lazım” diye konuştu
