Daha sonra, bu ilgilerin yarısını yine programlamayı ve berbat anılara müdahale etmeyi amaçladılar.
Katılımcılara, insan yaralanmaları ya da tehlikeli hayvanlar üzere olumsuz görseller ile sakin görünümler yahut gülen çocuklar üzere olumlu görsellerin bulunduğu tanınmış data tabanları sunuldu.
HAFIZA EĞİTİMİ ALDILAR
İlk akşam, iştirakçiler, olumsuz görselleri araştırma için üretilmiş anlamsız sözlerle ilişkilendirmek için hafıza eğitimi aldı. Sonraki gün, bu anılar uyku ile pekiştirildikten sonra, sözlerin yarısı olumlu görsellerle ilişkilendirilerek tekrar kodlanmaya çalışıldı.
İkinci akşam, iştirakçilerin süratli olmayan göz hareketleri (NREM) uyku fazı sırasında, hafıza depolamada değerli olduğu bilinen bir periyotta, anlamsız sözlerin ses kayıtları çalındı. Bu süreçte, beyin aktiviteleri elektroensefalografi (EEG) ile izlendi.
Beyinde duygusal hafıza sürece ile bağlantılı olan teta dalgası aktivitesinin, sesli hafıza ipuçlarına cevap olarak arttığı ve olumlu ipuçlarında besbelli formda daha yüksek olduğu gözlendi.
Ertesi gün ve birkaç gün sonra yapılan anketlerde, iştirakçilerin, olumlu anılarla karıştırılmış makus anıları hatırlamada daha az başarılı olduğu belirlendi.
Bu sözlerle bağlantılı olumlu anılar, olumsuz olanlara nazaran daha fazla akıllarına gelmeye başladı ve daha olumlu bir duygusal bakış açısıyla değerlendirildi.
Uzmanlar, bu yolun umut vadettiğini belirterek, “Bu prosedürün olumsuz anıların hatırlanmasını zayıflattığını ve olumlu anıların istemsiz olarak zihinde canlanmasını artırdığını gördük” sözlerini kullandı.
