Kadınlardan kadınlara mektuplar…”Endişeni de, umudunu da, yalnızlığını da tanıyorum, biliyorum; görüyorum, yanındayım”
Kadın Savunma Ağı’nın davetiyle bir ortaya gelen bayanlar Kadıköy’de aksiyon düzenledi. “Erkek şiddeti nizamına karşı isyan, direniş, dayanışma” yazılı pantark açan bayanlar açıklamalarda bulundu.
Açıklamada şu sözlere yer verildi:
“ŞİDDETSİZ, EŞİT VE ÖZGÜR YAŞAMAK İSTİYORUZ”
“Erkek şiddeti her yerde, taciz her yerde. Erkekler, cezasızlık siyasetlerinden güç alıyor. Katiller hanemizde. Hayatımız meskene, aileye sığmaz. Şiddetsiz, eşit ve özgür yaşamak istiyoruz.
“ENDİŞENİ DE, UMUDUNU DA, YALNIZLIĞINI DA TANIYORUM, BİLİYORUM”
Devlet, sermaye, erkekler kendi çıkarları için her yere yayılan şiddet ağlarını besleyip büyütüyor. Şiddet ağlarıyla örülen erkek şiddeti sistemi yaratıyor. Vücudumuz, cinselliğimiz, emeğimiz, toplumsal ilgilerimiz, ömür alanlarımız, hayatımız erkek şiddeti sisteminin tahakkümü altına alınmak isteniyor. Sistematik biçimde yayılan bu şiddetin karşısında kendimizi ve bütün bayanları daima birlikte savunacağımız büyük bir vücut olarak görüyoruz. Biliyoruz: Biz o vücudu direnişle ve umutla dokudukça özgür ve eşit hayatlarda bulacağız.”
Açıklamaların akabinde, Bayan Savunma Ağı tarafından hayata geçirilen ve bayanlar ortası dayanışmanın gücünü göstermeyi hedefleyen “Görüyorum, Yanındayım” kampanyası kapsamında bayanlar tarafından öbür bayanlara yazılan mektuplardan kısımlar okundu.
Çiğdem’den Münevver Karabulut’a: Keşke yaşasaydın, keşke bir meydanda bir öbür bayanın elini tutarak aldığın güçle bağırsaydın, ‘Eşitlik yoksa aşk da yok’
Çiğdem isimli bir bayanın 2009’da katledilen Münevver Karabulut’a yazdığı mektuptan şu sözler aktarıldı:
“Tam 15 yıl önceydi: 2009 ve sen 17 yaşındaydın. Şimdi İstanbul Mukavelesi imzaya açılmamış; bayan hareketi şimdi canını dişine takıp 6284 sayılı yasanın çıkmasını sağlamamış; şimdi ülkenin o dönemki başbakanı “her kürtaj bir Uludere’dir” dememişti. Fakat Susurluk rabıtalı, özelleştirilen Sümerbank’ın sahibi, holding, özel televizyon kanalı ve büyük bir servetin sahibi bir ailenin seni el birliği içinde öldürmesinden sonra, devrin İstanbul Emniyet Müdürü “onlar da kızlarına sahip çıksalarmış” demişti. Senin ve senin ailenin “namusunun” yargılanıp failin ve failin ailesinin her türlü korunduğu yedi aydan sonra yakalanabildi fail. bir periyot namus cinayetleri denen cinayetlerin bayan cinayetleri diye isimlendirilmesini da daha birçok bayanla birlikte sana da borçluyuz. Keşke yaşasaydın Münevver, keşke 32 yaşında bir meydanda bir öbür bayanın elini tutarak aldığın güçle bağırsaydın, ‘Eşitlik yoksa aşk da yok’ “
”SANA YAPILAN HAKSIZLIĞI GÖRÜYORUM, YANINDAYIM”
Eylemde okunan bir başka mektup ise Arya isimli bir bayanın annesine yazdığı mektup oldu. Mektupta yer alan sözler şu halde:
“Sevgili Anneciğim, bu mektubu çocukluğumdan beri içinden çıkmanı hayal ettiğim mutfaktan yazıyorum sana. Şimdi 18 yaşlarındayken öyküsünü diğerlerinin yazmaya başladığı genç bir bayana yazıyorum. 18 yaşında evleniyor bu genç bayan, yaşadığı köyden öbür bir köye gidiyor. Annesini özleyip ağlıyor bazen,19 yaşına geldiğinde kendisi anne olacağını öğreniyor. Ne çocuğuna isim koyabiliyor ne de bir sefer onunla doya doya vakit geçirebiliyor. Tahminen işim bugün erken biterse kızımla ilgilenirim diye diye daha ona doyamadan bir diğer çocuğu olacağını öğreniyor, bir kızı daha oluyor. İki kız çocuğunun üzerine de ben dünyaya geliyorum, “Yine erkek çocuğun olmadı, en düzgünü yelekçeye git; dua et bir oğlun olsun, bir pahanın olsun,” dediklerinde neler hissettin kim bilir anne. “O köy de biraz devlet üzereydi.” Sitemini görüyorum anne,yanındayım. Okuyabilme imkanım olsa öğretmen olmak isterdim derdin daima, köyde iş olduğu için okula devam edemedin lakin abin öğretmen oldu anne. Sana yapılan haksızlıkları görüyorum, yanındayım”
“KADINDAN BAYANA BİR DAVETİMİZ VAR”
Mektupların okunmasının akabinde “kadından kadına” davet yapıldı:
“Kadından bayana bir davetimiz var. Hayatlarımızı ve birbirimiz savunma daveti. Görüyorum, yanındayım kampanyasına katılmak için, sokaklarda, meskenlerde, hareketlerde bir ortaya gelerek bayanların hakları için birlikte sesimizi yükseltebiliriz. Gayretimizi, umudumuzu, mağruz birakıldığımız şiddet karşısında tecrübelerimizi anlatan, failleri ifşa eden bir görüntü, ses kaydı, fotoğraf, yazı, mektup paylaşabiliriz”
